Prawnik ds. prawa konkurencji - UWG

Ale co właściwie dzieje się z firmami lub usługodawcami, jeśli naruszą UWG? W pierwszej kolejności przepisy dotyczące kar i grzywien również znajdują się w UWG. Można je znaleźć w sekcjach 16, 19 i 20 UWG. W razie wątpliwości, wykroczenie na podstawie UWG może skutkować grzywną lub nawet pozbawieniem wolności. Karalne są między innymi:

• Nakłanianie i oferowanie zdrady tajemnic handlowych i biznesowych lub nieuprawnionego korzystania z szablonów.
• Zdrada tajemnic handlowych i biznesowych
• Nieuprawnione wykorzystanie wzorców lub regulaminów powierzonych w ramach prowadzonej działalności, w szczególności rysunków modeli itp.
• Antykonkurencyjne piramidy finansowe
• Szczególne przypadki wprowadzenia w błąd przez nieprawdziwe oświadczenia w ogłoszeniach publicznych lub zawiadomieniach skierowanych do większej grupy adresatów.
  
  

Każdy, kto działa wbrew przepisom zgodnie z § 7 UWG, również podlega karze. Dotyczy to zarówno umyślnego działania, jak i zaniedbania. § Paragraf 7 UWG dotyczy między innymi połączeń telefonicznych bez uprzedniej wyraźnej zgody rozmówcy. Stanowi on:

§7 - Niedopuszczalne nękanie
(1) Działania handlowe, które bezzasadnie nękają uczestnika rynku, są niedopuszczalne. Dotyczy to w szczególności reklamy, chociaż można uznać, że uczestnik rynku, do którego skierowana jest reklama, nie chce jej.
(2) Zawsze zakłada się istnienie bezpodstawnego nękania

1. w przypadku reklamy w formie rozmowy telefonicznej z konsumentem bez jego uprzedniej wyraźnej zgody lub z innym uczestnikiem rynku bez przynajmniej domniemanej zgody konsumenta,
2. w przypadku reklamy wykorzystującej automat telefoniczny, faks lub pocztę elektroniczną bez uprzedniej wyraźnej zgody adresata, lub [...].

Jeśli zachodzi przypadek określony w sekcji 7(1) zdanie 1 w połączeniu z podsekcją (2) numer 1 lub 2, wówczas osoba działająca może zostać ukarana grzywną w wysokości do 300 000 EUR.

Celem tego standardu jest między innymi ochrona sfery prywatnej i biznesowej uczestników rynku wobec firm i usługodawców. Ochrona nie jest już gwarantowana, jeśli mamy do czynienia z kimś, kto działa w interesach bez naszej woli lub nawet wbrew niej. W ten sposób zakłóca się spokój lub inne zajęcia. Ochrona sfery prywatnej i biznesowej ma zatem wyższy priorytet niż ekonomiczny motyw zysku przedsiębiorcy lub usługodawcy.

Za nękanie uznaje się w szczególności sytuację, w której działanie przedsiębiorcy, zwłaszcza działanie reklamowe, jest narzucane odbiorcy wbrew jego wyraźnej lub domniemanej woli i może być postrzegane jako dokuczliwe niezależnie od jego treści. Dzieje się tak, jeśli uczestnik rynku jest pozbawiony uwagi na inne sprawy lub jeśli jego urządzenia lub zasoby są zajęte. Nękanie nie istnieje tylko dlatego, że odbiorca nie może odnieść się do reklamy. W związku z tym, jeśli reklama obraża poglądy moralne, religijne, ideologiczne lub polityczne, niekoniecznie jest to przypadek § 7 UWG. § Paragraf 7 I UWG nie jest zatem instrumentem kontroli treści reklamy.

To, czy takie przestępstwo z § 7 UWG istnieje, jest tutaj również oceniane na podstawie przeciętnego uczestnika rynku. W tym konkretnym przypadku nie jest to zatem kwestia subiektywnego postrzegania potencjalnie zaburzonej osoby, ale normalnie poinformowanego, uważnego, ale krytycznego przeciętnego konsumenta (podobnie jak w przypadku wprowadzających w błąd lub agresywnych działań handlowych). Innym podobieństwem jest to, że jeśli działanie przedsiębiorcy lub usługodawcy jest skierowane do określonej grupy, takiej jak dzieci, seniorzy lub cudzoziemcy, to przeciętny konsument lub przeciętny uczestnik rynku ma być również utworzony z tej grupy.