Achterstallige belasting voor werktijdverkorting

Om te begrijpen waarom werknemers met werktijdverkorting bedreigd kunnen worden met een extra belastingbetaling, is het van belang de betekenis en de werking van de werktijdverkorting te begrijpen. De werktijdverkorting is een uitkering van de werkloosheidsverzekering die dient om het loonverlies van de werknemer althans gedeeltelijk te compenseren en ontslagen zoveel mogelijk te voorkomen. Onder bepaalde voorwaarden - namelijk die van de §§ 95 e.v. SGB III - de mogelijkheid om met de werknemers afspraken te maken over arbeidstijdverkorting en een aanvraag voor een werktijdverkorting in te dienen.

Daarbij, volgens § 95 SGB III een recht van de werknemer op arbeidstijdverkorting indien

1. er is een aanzienlijk verlies van werk met loonverlies (§ 96 SGB III),
2. aan de operationele eisen is voldaan (§ 97 SGB III),
3. aan de persoonlijke eisen is voldaan en (§ 98 SGB III)
4. het verlies van werk is gemeld aan het arbeidsbureau (§ 99 SGB III).
   
   

In het kader van arbeidstijdverkorting ontvangen werknemers regelmatig 60% van het nettoloonverschil in de aanspraakperiode als zogeheten arbeidstijdverkorting (§ 105 SGB III). Werknemers die voldoen aan de voorwaarden voor het verhoogde uitkeringspercentage ontvangen daarentegen 67% van het nettoloonverschil in de periode waarin zij recht hebben op een uitkering wegens werktijdverkorting.

In het kader van de COVID 19-pandemie doen zich daarentegen bijzondere kenmerken voor volgens § 421c SGB III, dat tijdelijke bijzondere bepalingen bevat in verband met arbeidstijdverkorting en het ontvangen van een arbeidstijdverkorting door werknemers. Artikel 421c, lid 1, SGB III voorziet allereerst in een bijzondere regeling met betrekking tot de creditering van marginale arbeid voor de duur van de ontvangst van de arbeidstijdverkorting, terwijl artikel 421c, lid 2, SGB III voorziet in een spreiding van de arbeidstijdverkorting voor werknemers vanaf een bepaalde ontvangstperiode.

Wat voor u als werknemer in het komende jaar van belang is, is dat voor de periode van 1 januari 2021 tot en met 31 december 2021 de beloning uit marginale arbeid overeenkomstig § 8 lid 1 nr. 1 SGB IV, die is opgenomen tijdens het ontvangen van een korte-uitkering, in afwijking van § 106 lid 3 SGB III niet bij de feitelijke beloning wordt opgeteld.

Een andere bijzonderheid doet zich voor met betrekking tot de hoogte van het recht op deeltijduitkering op grond van artikel 105 SGB III.2021 bedraagt de werktijdverkorting voor werknemers die zouden voldoen aan de voorwaarden voor het verhoogde uitkeringspercentage in het geval van een werkloosheidsuitkering 77 procent vanaf de vierde maand van ontvangst en 87 procent vanaf de zevende maand van ontvangst, terwijl deze voor andere werknemers 70 procent vanaf de vierde maand van ontvangst en 80 procent vanaf de zevende maand van ontvangst bedraagt van het nettoloonverschil in de gerechtigde periode, mits het recht op werktijdverkorting uiterlijk op 31 december 2021 is ontstaan en het verschil tussen het beoogde en het werkelijke loon in de desbetreffende maand ten minste 50 procent bedraagt.