Bedrijfspensioenregelingen in het arbeidsrecht

Het voorzorgsfonds is een afzonderlijke pensioeninstelling die door één of zelfs verscheidene werkgevers wordt georganiseerd. Deze pensioeninstelling heeft zelf rechtsbevoegdheid. De voormalige werkgever heeft geen eigen vordering. Niettemin is het voorzorgsfonds vergelijkbaar met pensioenfondsen. Zelfs wanneer de gepensioneerde geen daadwerkelijke aanspraak heeft, gaat de Bundesarbeitsgerichtshof er steeds meer van uit dat een pensioentoezegging van de werkgever aanleiding geeft tot een vordering van de gepensioneerde op de voorzorgsfondsen. Het blijft de werkgever echter vrijstaan om deze vordering op feitelijke gronden in te trekken. De voorzorgsfondsen zelf beschermen zich vaak door middel van herverzekering.

Zodra de werkgever een uitkering heeft toegezegd, heeft hij ook een zekere verplichting tot vrijwaring, d.w.z. hij heeft een zekere aansprakelijkheid jegens de werknemer.

Mocht een werkgever insolvabel zijn en niet langer aan zijn betalingsverplichting kunnen voldoen, dan zijn er verschillende manieren waarop een verdere betaling aan de voormalige werknemers kan worden gedaan. De eerste mogelijkheid is dat een insolventieprocedure wordt geopend ten aanzien van het vermogen van de werkgever. Een andere mogelijkheid is een minnelijke schikking waarbij hij met zijn schuldeisers een akkoord bereikt om de insolventieprocedure af te wenden, mits de instelling van de insolventieprocedure daarmee instemt. Anders kan de aanvraag tot opening van de insolventieprocedure worden afgewezen wegens gebrek aan activa. 

Tenslotte is er de mogelijkheid van een volledige beëindiging van het bedrijf. Dit is mogelijk binnen de werkingssfeer van deze wet, op voorwaarde dat geen verzoek tot opening van een insolventieprocedure is ingediend en een insolventieprocedure uiteraard niet kan worden overwogen bij gebrek aan activa. Een afwijzing van de insolventieprocedure wegens gebrek aan activa in deze zin betekent niets anders dan dat de insolventierechter de insolventieprocedure afwijst op grond van het vermoedelijke onvermogen van de insolvente. Met andere woorden, het vermogen van de insolvente is niet toereikend om de kosten van de procedure te betalen.

Toch hebben werkgevers altijd baat bij een bedrijfspensioenregeling voor hun werknemers. Zo kunnen bedrijven altijd een veiligheidspunt adverteren voor potentiële nieuwe werknemers. Ook zullen bestaande werknemers eerder geneigd zijn bij hun huidige werkgever te blijven. Naast salaris en bedrijfsvoordelen is een bedrijfspensioen dus een financieel aantrekkelijk bijkomend voordeel. 

Als het gaat om wat werknemers willen op het gebied van pensioenvoorzieningen, zijn de belangrijkste punten zekerheid, maar ook flexibiliteit. De normale werknemer wil dus steeds meer zijn betaling aanpassen aan zijn behoeften. Evenzo kunnen werkgevers de uitgaven die zij in het kader van de pensioencontracten hebben, fiscaal declareren. Zo zijn werkgevers ook vrijgesteld van socialezekerheidsbijdragen in het geval van uitgestelde vergoedingen.

Een antwoord op de vraag of er een bedrijfspensioenregeling voor zelfstandigen bestaat, is tot op heden niet gegeven. De reden hiervoor is dat een dergelijke directe verzekering voor zelfstandigen in de bekende vorm eenvoudigweg niet bestaat. Voor dit soort werk blijft alleen een particuliere pensioenvoorziening over. Het "Rürup" pensioen wordt algemeen aanbevolen. Dit is een soort oudedagsvoorziening waarbij de verzekeringnemer maandelijks een bepaalde bijdrage stort, die tijdens de spaarfase belastingvrij is en blijft. 

De bijdragen zijn dus onderworpen aan uitgestelde belastingen. Dit is dus grotendeels vergelijkbaar met de basisdekking van de bedrijfspensioenregeling voor werknemers, aangezien deze ook belastingvrij is. Hoe meer winst een zelfstandige maakt, hoe meer hij of zij ook aan het "Rürup"-pensioen moet betalen, omdat in dat geval de totale belastingbesparing groter zal zijn. Maar ook bij particuliere pensioenen moet altijd een deskundige worden geraadpleegd die voor iedereen in elke situatie een geschikt voorzieningsmodel vindt.

Een overstap van een vaste baan naar freelance werk of zelfstandig ondernemerschap is ook geen probleem. Zo kan een voormalige bedrijfsverzekering normaal gesproken gewoon privé verder worden betaald. De vorderingen uit de contracten vervallen niet. Als het niet mogelijk is om een als werknemer afgesloten verzekering voort te zetten, is het nog steeds mogelijk om de verzekering premievrij te maken. 

Dit is vaak onproblematisch, mits een bepaald minimumbedrag van het leveringscontract is bereikt. In geval van twijfel zal het tot dan toe opgebouwde bedrag worden uitbetaald op het moment van de overeengekomen uitbetalingsdatum. Als het contract premievrij is gemaakt, moet u er rekening mee houden dat een uitkering aanzienlijk lager kan en zal uitvallen ten koste van de verzekeringnemer. Een resulterend pensioengat kan op zijn beurt worden gecompenseerd door een particulier pensioen.